Wereldreis Afl. 56 Spanje – Me gusta Madrid!

In het vliegtuig begon het besef te komen dat we een kant op vlogen die een beetje vreemd aanvoelde. Op het televisie scherm boven ons hoofd verscheen het werelddeel Europa en ook Nederland werd langzaam zichtbaar. Tien maanden lang hadden we op dat scherm verre landen in Afrika, Azië, Oceanië, Midden- en Zuid-Amerika zien verschijnen en nu was daar ons eigen Nederland weer in beeld. Gelukkig trok de lijn zich tot aan Spanje, Madrid, en daar stapten wij na een lange tijd Europa weer in.

Een beetje vreemd maar er waren meteen ook voordelen. Zo stonden wij in vele landen uren lang in de rij voor de paspoort controle, de douanier in Spanje wierp een blik op (inderdaad OP, nog niet eens IN) ons bordeaux rode boekje en binnen een halve seconde stonden we in de aankomsthal. Onderin de tas vonden we onze oude vertrouwde euro’s terug en toen er in de taxi naar het hotel ‘normale’ muziek uit de radio kwam, was het wel duidelijk: Nederland ligt om de hoek.

Madrid is fijn! In de Spaanse hoofdstad wemelt het van de tapasbarretjes en zonneschijn. Een prima combinatie om een jetlag uit te zitten. Want wat voelen wij ons belabberd. Midden in de nacht komen wij pas tot leven en overdag zouden we het liefst een siësta van een halve middag houden. Het is lastig om er niet aan toe te geven maar beetje bij beetje komen we weer in het Europese ritme.

Madrid mag dan voor ons gevoel om de hoek liggen, we genieten hier met volle teugen van het laatste deel van onze reis. De temperatuur ligt hier rond de dertig graden, zo te lezen is dat niet in heel Europa het geval… Gna gna! We struinen door de binnenstad en genieten van het goede leven liggend in het stadspark. Op slippers en in een korte broek bestellen wij tapas, ijsjes en koude drankjes in het Spaans en proberen we te achterhalen wat de Spanjaarden terug zeggen. Want wat spreken ze hier, in vergelijking tot in Zuid- en Midden-Amerika, ontzettend snel en binnensmonds. Ook kijken we onze ogen uit in de metro waar mensen knappe kunstjes doen, muziek maken, bedelen, de sterren van de hemel zingen en meuk verkopen voor een paar cent.

Vanavond maken wij de dertigste (!) vlucht van onze wereldreis die ons naar San Sebastian brengt. Deze stad ligt aan de Golf van Biskaje aan de Atlantische Oceaan, in het noorden van Spanje, op ongeveer 25 kilometer van de grens met Frankrijk. Hier gaan we een laatste surfpoging wagen en, jawel, genieten van tapas en hopelijk een hoop zonneschijn.

Dus nee, zo verschrikkelijk is het niet om terug zijn op Europese bodem. Eigenlijk is het hartstikke leuk.