Wereldreis Afl. 18 En we gaan nog niet naar huis…

Weken lang keken we uit naar onze overland-tour die zou starten in Kaapstad en zou eindigen in Nairobi. Helaas is in Vic. Falls (Zimbabwe) ons Afrika avontuur vroegtijdig beeindigd. Hierbij een kleine update vanuit het vliegtuig naar… HONG KONG!

Het boeken van onze overland-tour door Afrika heeft heel wat tijd in beslag genomen. Op internet werd je overladen met overland-organisaties die stuk voor stuk (ongeveer) hetzelfde reisschema aanboden. Welke organisatie moet je dan kiezen!? Van het lezen van reviews op Tripadvisor tot het zoeken van foto’s op Flickr, we moesten en zouden de beste organisatie eruit kunnen halen. Zo werd er direct een streep gezet door organisaties die, volgens de reviews, drugs mee smokkelden. Maar ook door de organisaties die bekend stonden als de ideale reisorganisatie voor dronken Engelsen. Uiteindelijk werd er op een dag een flinke smak geld overgemaakt naar Dragoman; we boekten onze droomtrip!

Spijt ervan hebben we zeker niet! We hebben een geweldige tijd gehad in Zuid-Afrika, Namibie, Botswana en Zimbabwe. Toch hebben we besloten om in Vic. Falls uit te stappen. Hierdoor hebben we Malawi, Mozambique, Tanzania en Kenia helaas moet missen. In Vic. Falls hadden we eindelijk even de tijd om op adem te komen en terug te blikken. Er was een hoop gebeurd…

Ten eerste kreeg Sjoerd op een van de eerste dagen drugs aangeboden door…. iemand van de CREW! Deze fijne (tijdelijke) chauffeur heeft het in z’n hoofd gehaald om de grens van Namibie over te steken met drugs in zijn bezit, om dat vervolgens te verpatsen aan de passagiers. Een niet zo’n fijne gedachte, verstopte pakketjes in je backpack. Meneer was namelijk verdacht vaak in de baggage ruimte te vinden. Blijkbaar wist onze tourguide hier vanaf maar vond het niet nodig een melding te maken bij Dragoman. Gelukkig zijn we zonder gezeur de grens overgekomen, Namibie was leuk, maar voor 15 jaar… Nee bedankt!

Helaas hebben we ook mindere tijden in Namibie gehad. Zo waren we getuige van een ongeluk met een andere truck op zo’n 50 meter afstand. Deze truck, met daarin 22 Italianen, kreeg voor onze neus een klapband en vloog van de onverharde weg. Onze co-driver heeft 22 bloedende Italianen uit de truck moeten bevrijden. Nooit verwacht dat onze first aid kit in de tweede week worldtour al gehalveerd zou zijn. Na ongeveer een uur kwam eindelijk de ambulance ter plekke. Helaas was dit voor 2 Italianen al te laat… Dit is natuurlijk niet iets dat je in de hand kan hebben. Maar als tourguide zijnde het alarmnummer van Namibie niet weten en dus geen alarm kunnen slaan in noodsituaties vonden wij toch wel een beetje zorgwekkend…

Dit, samen met de prijs kwaliteit verhouding van accomodatie en eten, plus en nog wat ‘kleine’ dingen (Zowel tourguide als co-driver als cook hadden een relatie met verschillende passagiers en regelden gratis upgrades voor hen waardoor er voor de rest van de groep geen upgrades meer mogelijk waren…) heeft ons doen besluiten een belletje te plegen naar Dragoman. Zij zijn behoorlijk geschrokken en hebben besloten ons de helft van het bedrag terug te storten.

Het grootste gedeelte van onze groep zou sowieso al stoppen in Vic. Falls. Hier zou de volgende groep het Afrika avontuur ‘afmaken’. We hebben enorm uitgekeken naar Serengeti en Zanzibar, helaas zat dat er voor ons niet meer in. We hebben nog geprobeerd om zelf hier naartoe te reizen maar de schrikbarende hoge prijzen van vliegtickets vanuit Vic. Falls en Johannesburg hebben ons weten tegen te houden. Het goede nieuws; een volgend reisje is alweer gepland. Over 2 jaar gaan wij op safari naar Serengeti en zullen we daarna bijkomen op het bountystrand van Zanzibar!

Eind goed, al goed! Als het ware slaan we een stukje van de weg over en zetten we ons avontuur voort in Azie. Hong Kong here we come!

Ps. Mochten jullie denken dat we hierdoor een maand eerder terug komen, forget it! Op dit moment zitten wij hoog in de lucht te bedenken op welke waanzinnige plek wij die extra maand gaan doorbrengen!