Wereldreis Afl. 42 Paaseiland – Iorana Korua!

Tijdens onze wereldreis komen we op de meest vreemde en fascinerende plaatsen. Met foto’s en woorden zijn deze plekken mooi te omschrijven en hopen we jullie ‘mee te nemen op reis’. Sommige plekken op de wereld zijn echter zo moeilijk te omschrijven, of op de juiste manier vast te leggen op beeld, dat we er alleen maar van kunnen zeggen dat jullie ze écht een keer zouden moeten bezoeken. Het mysterieuze Paaseiland is een goed voorbeeld hiervan. Iorana Korua!*

Nadat wij genoten van zon, zee en strand op Tahiti vlogen wij naar het volgende kleine stipje in de oceaan. Paaseiland is het meest geïsoleerde bewoonde eiland ter wereld en wordt omringt door duizenden kilometers oceaan. Velen omschrijven dit Polynesische eiland als één van de vreemdste plaatsten op deze aardbol en geven het eiland de naam Rapa Nui. Het eiland ligt precies tussen Tahiti en het vaste land van Chili in en heeft de vorm van een driehoek. De bewoners van dit eiland noemen hun land Te pito o TeHenua, de navel van de wereld. Paaseiland is met 163,6 vierkante km ongeveer even klein als Texel. Archeologische bewijzen duiden erop dat het eiland in het jaar 400 na Chr. ontdekt is door de Polynesiërs. In 1722 kwam onze eigen Jacob Roggeveen op een mooie Paaszondag toevallig voorbij varen en ontdekte het eiland voor de buitenwereld.

Bezoekers worden op Paaseiland met open armen ontvangen en betrokken bij het eilandleven. Tijd speelt geen rol, de bewoners van Paaseiland beschouwen het als een grote eer dat toeristen zoveel moeite nemen en duizenden kilometers afleggen om hun eiland te zien. Bij ons was dit helaas een ander geval. Onze pick-up was in geen velden of wegen te bekennen en er was niemand die ons een bloemenketting omhing. Doordat e-mail contact met ons hostel tijdens de boeking al onmogelijk bleek te zijn hadden we al niet hele hoge verwachtingen van onze verblijfplaats op Paaseiland. Gelukkig was er op de mini luchthaven een aardige mevrouw die ons meenam en afleverde bij het door ons geboekte hostel. Daar aangekomen wist niemand iets van een boeking af en werd ons met handen en voeten duidelijk gemaakt dat Hostelbookers.com door hen niet gebruikt werd. Omdat wij wel een aanbetaling hadden gedaan zijn we toch maar even opheldering gaan vragen bij het toeristenbureau een straat verderop. Hier namen zij onze klacht wel erg serieus. Uiteindelijk bleek dat het hostel door iemand uit Santiago op de bookingswebsite was gezet en deze persoon boekingen aanneemt voor een hostel dat niet van hem is. Tenminste, dat is wat de hostelbaas beweerde. “Deze man moet gestopt worden!” was de reactie van het toeristenbureau en niet veel later zaten wij urenlang op het politiebureau van Paaseiland (een gedwongen) aangifte te doen. Omdat de politie hier weinig te doen heeft werd deze ‘spannende’ klus meteen met twee handen aangepakt. Een paar minuten later rolde aan de hand van e-mailadres en telefoonnummer de foto en een compleet overzicht van al zijn persoonlijke gegevens uit de computer. Onze eerste boef in Zuid-Amerika was gevangen. Wereldnieuws op Paaseiland.

Moe maar voldaan vonden we met een hoop geluk een ander hostel in de hoofdstraat van Hanga Roa, het enige dorp op het eiland. Elk jaar in februari vindt hier een festival plaats, de Tapati Rapa Nui. Twee weken lang vieren de ongeveer 4000 bewoners van het eiland hun legendarische afkomst en unieke cultuur. Tijdens het festival kiezen de eilandbewoners hun koningin voor het komende jaar. Aan de hand van wedstrijden tussen verschillende families die allianties vormen en strijden voor hun kandidaat-koningin, wordt de winnares bepaald. De wedstrijden zijn gebaseerd op rituelen en tradities. Zo woonden wij vis-, kook-, dans- en muziekwedstrijden bij. Ook werden er speerwerpwedstrijden, paardenraces, kanowedstrijden en een triatlon gehouden. Maar de kandidaten (dit jaar Céline en Lili) moeten meer in hun mars hebben dan mooi wezen. Zij zijn twee weken lang in de weer met manden vlechten, hoeden maken en vlees bereiden op de traditionele manier terwijl een strenge jury (de dorps oudsten) en de complete bevolking van het eiland toekijken.

Paaseiland heeft meer te bieden dan twee mooie prinsessen en een hoop feestvreugde. Wij waren vooral nieuwsgierig naar de honderden stenen beelden die hier staan, de Moai. Zij zijn over het gehele eiland te zien in verschillende vormen, afmetingen en fases van afwerking. Niemand weet wat het doel van deze beelden is geweest. Over de makers van de Moai doen uiteenlopende theorieën de ronde. Waren het de goden, indianen die leefden vóór de Inca’s of de langorige voorouders van de huidige bewoners? Wie stellen de beelden nou eigenlijk voor? En hoe zijn deze tonnen zware Moai’s op juiste plekken terecht gekomen? Het mysterie van Paaseiland is tot op de dag van vandaag niet opgelost…

Wist je dat?

…De landingsbaan van Paaseiland van uitstekende kwaliteit is omdat NASA de bestaande baan heeft verbeterd om te dienen als noodlandingsplaats voor de spaceshuttle.

…Wij een aantal woorden Rapa Nui spreken.

…Er zelfs op het meest afgelegen stukje bewoonde wereld wifi aanwezig is.

…Je daar weinig aan hebt omdat minstens twee keer per dag, voor een aantal uur, de stroom uitvalt.

…Het hier stikt van wilde paarden en men zich hiet per paard verplaatst.

…Onze hostelbazin in 1975 de koningin van Paaseiland was.

…Wij € 60,- p.p. bespaarden door in het National Park met een tour-groep Duitsers naar binnen te lopen. We blijven backpackers, hè.

…Het gehele eiland op de UNESCO wereld erfgoedlijst staat.

* Hello to everybody